สายสัมพันธ์ ตอนที่ 46 ปลดปล่อย

 ต่อจากตอนที่แล้วววววว~~~~

.

.

.

.

.

ณ บ้านกระท่อมกลางป่าแถวน้ำตก

จองกุกซึ่งยังไม่รู้ว่าคนในหน้ากากคือใคร ทำไมรุ่นน้องเค้าถึงดูเชื่อฟังอีกคนมากขนาดนี้ แต่ถึงจะคิดไปมันก็คิดไม่ออก เพราะตอนนี้ร่างกายของเค้ามันร้อนมาก รู้สึกแปลกๆตั้งแต่ไอพวกนั้นมันฉีดสารบางอย่างเข้าสู่ร่างกายตน

" คุณจองกุก ไหวมั้ยครับ " บอมกยูที่นั่งข้างร่างสูงก็เอ่ยขึ้นด้วยความเป็นห่วง ด้วยทีร่างสูงเหงื่อออกเยอะมาก แถมยังหายใจติดๆขัดๆอีกเค้าจึงเป็นห่วงอีกคนมาก

ฮยูนิงไคที่กำลังขับรถมาเรื่อยๆ ในที่สุดก็ถึงที่หมายสักที ส่วนจีมินที่อยู่ในหน้ากากก็ช่วยบอมกยูแบกร่างสูงลงจากรถ เพื่อเข้าไปในบ้านกระท่อมแห่งนี้

บ้านกระท่อมกลางป่าแถวน้ำตกแห่งนี้ เป็นของปู่ของวี ซึ่งวีอาจจะรู้แต่จองกุกไม่รู้ ส่วนจีมินก็รู้เพราะว่าปู่ของวีบอกเอาไว้ก่อนแล้ว  ทั้งสามพาจองกุกเข้ามาในบ้านแล้วพาไปข้างในห้องๆนึงที่เป็นเหมือนห้องนอน บอมกยูกับคนหน้ากากค่อยพาร่างสูงมาที่เตียงแล้วจับอีกคนนอน

" อาการแย่ลงเรื่อยๆเลยนะครับ " ไคพูดขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง ถึงเค้าจะขับรถอยู่ แต่เค้าก็มองรุ่นพี่ตนจากกระจกหน้ารถเป็นระยะๆด้วยความเป็นห่วงตลอดเวลา

" จะ...จีมิน...แฮ่กกก " ร่างสูงทรมานมากจนเอ่ยชื่อบุลคลหนึ่งขึ้นมา ทำให้คนหน้ากากนิ่งไปสักพัก ก็เพราะว่าคนหน้ากากก็คือ คนที่เจ้ากำลังร้องเรียกอยู่นั่นแหละ

" ไค...ไปเอาผ้าชุบน้ำมา "

" ครับ! "

" บอมกยู ... นายไปพักได้แล้ว ที่เหลือฉันจัดการเอง "

" ครับ ถ้าต้องการอะไรก็เรียกนะครับ " คนหน้ากากสั่งทั้งสองคน ตนเองก็ค่อยปลดกระดุมเสื้ออีกคนออก เพราะเหงื่อไหลออกมาเยอะมาก

พรึ่บบ!!

เสื้อที่ถูกถอดออกจากร่างสูงล่นลงสู่พื้น

" มาแล้วครับ~~ " ไคเข้ามาพร้อมกับกะละมังผ้าชุบน้ำ ตามที่คนหน้ากากสั่งก่อนที่เด็กน้อยจะถูกสั่งให้ออกไป พร้อมกับล็อคห้องไว้ด้วย

พรึ่บบ

คนหน้ากากถอดหน้ากากออกมาวางลงบนตู้บนหัวนอน ตอนนี้ไม่ใช่เจมส์แล้ว แต่เป็นจีมิน เพื่อนน่ารักของวีกับจองกุก

" จีมิน...จีมิน... " ร่างสูงครางร้องเรียกชื่อคนตรงหน้าไม่หยุด ร่างบางจัดการเอาผ้าฉุบน้ำบีบให้หมาดๆแล้วเช็ดลงที่ผิวกายที่เต็มไปด้วยเหงื่อของอีกคน

" กุกกี้..ทนหน่อยนะ.. " ร่างบางเช็ดตัวร่างสูงไปพรางพูดตอบร่างสูงไปพราง แต่ดูเหมือนว่ายิ่งเช็ดอีกคนยิ่งอาการรุนแรงขึ้น

" กุกกี้ๆ..ไหวมั้ย " ร่างบางพยายามเรียกเพื่อดึงสติอีกคน แต่ดูเหมือนว่ามันไม่ง่ายเลย

[ ทำยังไงดี...กุกกี้ถึงจะหาย ] นั่นคือสิ่งที่ร่างบางกำลังคิด และในระหว่างที่เจ้าตัวคิดอยู่....

ครืนนนนน~~~

อยู่ดีๆก็รู้สึกถึงการสั่นของโทรศัพท์ ร่างบางล้วงโทรศัพท์ของร่างสูงออกจากกระเป๋ากางเกง และรายชื่อเบอร์ที่ขึ้นมาก็คือ....

[ สายเข้า : คุณปู่ ]

เมื่อรู้ว่าเป็นใคร ร่างบางก็รีบกดรับแทนทันที

[ เป็นยังไงบ้าง จองกุก ]

[ เอ่อ..คุณปู่ครับ มินเอง ]

[ หืมม..แสดงว่าช่วยมาสำเร็จสินะ ]

[ ครับ...แต่ว่าเกิดปัญหาใหญ่แล้วครับ ]

[ เกิดออะไรขึ้นหล่ะ ]

[ ผมว่า..ก่อนที่ผมจะเข้าไปช่วย พวกมันฉีดสารบางอย่างเข้าร่างกายเค้า เพราะผมเห็นรอยเข็มที่ต้นแขนเค้า ]

[ แล้วตอนนี้อาการเป็นยังไงบ้าง ]

[ หายใจติดๆขัดๆครับ ไข้ขึ้น เหงื่อออก ตัวเริ่มแดงแล้วครับ ]

[ ตัวยาชนิดนี้อันตรายมากเลยนะ ]

[ มะ..ไม่มีทางรักษาเลยหรอครับ ]

[ มีสิ..แต่หนูจีมินจะทำได้รึเปล่า ]

[ หมายความว่าไงครับ!? ]

5 นาทีต่อมา

[ เข้าใจแล้วครับ ]

[ หนูจีมิน...ปู่ไม่อยากให้หนูทำเลย ]

[ ไม่เป็นไรครับ..คุณปู่..แค่นี้ก่อนนะครับ ]

ติ้ดดด~~

" จีมินๆ...อึกก!! " ร่างสูงพยายามต่อสู้กับมันอยู่ จนเริ่มหายใจติดขัดแล้ว

" กุก...กี้...กุกกี้ๆ " ร่างบางที่เห็นร่างสูงท่าไม่ดีก็พยายามเรียกอีกคนให้มีสติอีกครั้ง

" คงต้องทำสินะ " ร่างบางที่เห็นท่าไม่ดีจึงตัดสินใจอย่างเด็ดขาด หลังจากที่ร่างบางรู้วิธีรักษาอาการนี้จากคุณปู่แล้ว ร่างบางก็รีบจัดการทันที

" กุกกี้..มินจะช่วยเองนะ "

แกร้กก!? พรึ่บบๆๆ!!!

ร่างบางถอดเข็มขัดกางเกงร่างสูงออก โยนไปที่อื่นให้ไกลตา ก่อนจะถกกางเกงส่วนนอกสุดลง ร่างบางก็เลยเห็นสิ่งที่นู้นอยู่ภายใต้กางเกงในอีกคน

อึกกก!!!

ร่างบางกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ก่อนจะค่อยๆดึงกางเกงในอีกคนลง จนเห็นสิ่งที่มันตั้งโด่อยู่ตรงหน้าที่มีขนาดใหญ่กว่าของตนหลายเท่า

แพร่บบบ~~

ลิ้นนุ่มค่อยๆเลียลงไปที่ส่วนหัว มือขวาจับมันตั้งขึ้น แล้วค่อยๆเอาปากครอบมัน แล้วกดลงไปแล้วเอาขึ้นมา ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ

" อึก...อ่ะ..อ่าาา~~ " ร่างสูงครางออกมาด้วยความพอใจ เจ้าตัวรู้สึกดีมาเวลามีอะไรมาทำให้เค้ารู้สึกดีแบบนี้ โดยไม่รู้ว่าคนที่ทำ ก็คือ จีมินั่นแหละ

จ๊วบบบๆๆ อึกกกก จ๊วบบบๆๆ

[ 15 นาที ผ่านไป ]

ปากนุ่มยังคงครอบที่ส่วนนั้น แล้วเอาขึ้นลงๆไปเรื่อยๆจนกระทั่ง

พรวดดดด~~~

เหมือนร่างสูงจะปลดปล่อยออกมาแล้วร่างบางเอาปากออกไม่ทัน น้ำสีขาวขุ่นบางส่วนจึงอยู่ในปากนุ่มของร่างบาง ร่างบางค่อยเอาปากออก แล้วหอบหายใจเอาอากาศเข้าปอด

ร่างบางเงยมองร่างสูง แล้วดูเหมือนอีกคนจะอาการดีขึ้นด้วย ร่างบางเขยิบไปใกล้หน้าอีกคน จนตอนนี้หน้าทั้งสองห่างกันไม่ถึงคืบ

แล้วก็เป็นร่างสูงที่ค่อยๆลืมตาขึ้นมา ก่อนจะเบิกตากว้างเพราะเห็นใบหน้าอีกคนที่ตนกำลังคิดถึงอยู่

" จะ..จีมิน " ร่างสูงค่อนข้างตกใจ แต่ก็ไม่เท่าที่เค้าตกใจกว่าอีกว่า น้ำที่เลอะอยู่บนใบหน้าหวานของอีกคนมันมาจากไหน

" ทะ..ทำไมหน้าถึงเลอะแบบนั้นหล่ะ " ร่างสูงถามออกไป แต่เค้าก็รู้อยู่แล้วว่านั่นคืออะไรเพราะเค้าก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน แต่หวังว่าคำตอบของอีกคนจะไม่ตรงกับสิ่งที่เค้าคิดนะ

ร่างบางไม่ตอบ แต่ชี้ลงไปที่ส่วนนั้นของร่างสูงที่ยังคงตั้งโด่อยู่โดยมีน้ำไหลออกมาเลอะไปหมด

" กะ..เกิดอะไรขึ้น " ร่างสูงที่กำลัง งงๆ กับสถานการณ์ตรงหน้า เค้าก็ถ้าร่างบางแต่ร่างบาง....

" กุกกี้..รู้สึกดีขึ้นรึยัง " ร่างบางไม่ตอบคำถามอีกคน แต่กลับถามอีกคนด้วยอีกคำถามแทน

" กุกกี้รู้รึเปล่า...มินเป็นห่วงมากเลยนะ "

" กุกมาอยู่นี่ได้ยังไงอ่ะ "

" มินให้คนพามาเองแหละ 😊 "

" แล้วทำไม..สภาพถึง..เป็นแบบนี้ "

" กุกกี้..โดนยาบางชนิด..มินก็เลยช่วยไงหล่ะ 😊 "

" ยา... " ร่างสูงนึกสิ่งที่เกิดก่อนหน้านี้

{ อีกไม่กี่นาทีแล้วกระต่ายน้อยจะรู้สึกเอง }

" จริงสิ!?..ก่อนหน้านี้..โดนฉีดยาอะไรเข้าไปไม่รู้ แล้วหลังจากนั้น.... "

" คุณปู่บอกว่า..ยาตัวนี้มันแรง..แล้วฤทธิ์ของมันก็อยู่นานเลยด้วย "

" ยาอะไร "

" ยาที่มีคุณสมบัติคล้ายๆยาปลุกหน่ะ แต่..แค่ตัวนี้มันแรงกว่า "

" แล้ว...ฤทธิ์ของมันหล่ะ "

" ก็..ทำให้รู้สึกไวขึ้น..มีอารมณ์ได้ง่าย "

" นานมั้ย "

" น่าจะประมาณ 2-3 เดือน "

" สะ.. 2-3 เดือน!!! " ร่างสูงเริ่มหน้าซีดทันที

" แต่ไม่เป็นไร...เรามีวิธีรักษาอยู่ "

" ยังไง "

" ก็...ทำให้กุกกี้ได้ปลดปล่อยไงหล่ะ "

" ปลดปล่อย...ต้องเป็นแบบนั้นอีก 2-3 เดือน งั้นหรอ!? "

" อื้มมม...กุกกี้ไม่ต้องห่วงนะ..เดี๋ยวมินช่วยกุกกี้เอง "

พรึ่บบบบ~~

ร่างบางพูดจบ ก็ลุกขึ้นยืนข้างเตียงก่อนจะค่อยๆถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นๆ ร่างสูงเห็นก็รีบเอ่ยห้าม แต่ร่างบางไม่ฟังอย่างเดียว พอเสร็จร่างสูงก็มองร่างบางในสภาพร่างเปลือยเปล่า ผิวขาว เอวบาง ดูมีเสน่ห์น่าดึงดูดจนร่างสูงนิ่งไปสักพัก

พรึ่บบบ~~~

" จะ..จีมิน " ร่างสูงตกใจ เพราะอยู่ดีๆร่างบางก็ขึ้นมานั่งคล่อมตน ด้วยสภาพเปลือยเปล่า

" จองกุกอ่าาา~~ มินจะช่วยทำให้รู้สึกดีเองนะ " ร่างบางพูดจบก็เอาร่างเปลือยเปล่าของตนถูไถกับร่างสูงที่ตนนั่งทับอยู่

ส่วนล่างของร่างบางถูไถกับส่วนที่ตั้งแข็งอยู่ไปมา เพราะมีน้ำของร่างสูงที่ปล่อยออกมา เหมือนน้ำหล่อลื่นทำให้มันไปได้ง่าย

" อะ...อ่าาา...จีมินอ่าาา~~~ "

" รู้สึกดีใช่มั้ย..จองกุกอ่าาา~~ "

ฟวบบบบ~~~  ฟวบบบบ~~~

" ดีครับ...อ่าา...แบบนั้น~~ "

" อืมม...มินเสียวจังเลย~~~ "

ร่างบางค่อยๆเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ

พรึ่บบบ!!!

ร่างสูงจับพลิกร่างบางรอบราบไปกับเตียง ขาเรียวอ้าออกกว้างอย่างรู้งาน ร่างสูงแทรกตัวเข้ามาตรงกลางทันที ลิ้นร้อนกวาดวาดลวดลายลงบนทั่วร่างกายของอีกคน ร่างบางครางออกมาเบาๆเป็นระยะๆ

" อ๊ะ...มันเสียว~~ อ่าา~~ "

แผล่บบ!! จ๊วบบบๆๆ พรึ่บบบ สวบบบ!!!!

" มะ...อ๊าาา!!! " ร่างบางครางลั่นออกมา เพราะความจุกที่ร่างสูงมอบให้ ร่างสูงสอดเข้าไปในตัวอีกคนอย่างง่ายดาย เพราะมีน้ำที่ปลดปล่อยออกมาก่อนหน้านี้หล่อลื่นเอาไว้

แต่ถึงแม้จะมีน้ำหล่อลื่นแล้ว แต่สำหรับร่างบางนี้คือครั้งแรก ทำให้มีเลือดบางส่วนไหลออกมาจากช่องทางเข้า

สวบบบ!!! สวบบบ!!! สวบบบ!!!

" ฮ๊ะ..อ๊ะ..อ๊าา..อ๊ะๆๆ " ร่างสูงขยับสะโพกเข้าออกๆเป็นจังหวะ แขนเรียวโอบคอคนบนร่าง ใบหน้าหล่อโน้มลงมาใกล้คนใต้ร่าง ปากหยักกดลงปากนิ่มอย่างอ่อนโยน ลิ้นร้อนค่อยๆสอดเข้าไปเกี่ยวตวัดกับลิ้นนุ่ม

สวบบบ!!! สวบบบ!!! สวบบบ!!!

" อื้อออ!!...อื้มมมม...อื้อออ~~ "

จ๊วบบบ~~~

" อ่าาา~~...จีมินอ่าา~~

" ฮ๊ะ..อ๊าาา..อิ๊..อ๊ะๆๆ...สะ..เสียววว~~ " ขาเรียวยกเกี่ยวเอวหนา เพื่อให้อีกคนเข้ามาข้างในลึกเข้าไปอีก

" อ๊าาา...จะ..จองกุก..มะ..ไม่ไหวละ..แล้ว... " ร่างบางกอดร่างสูงแน่น สะโพกหนาเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ และใส่เข้าไปไม่ยั้ง

สวบบบ!!! สวบบบ!!! สวบบบ!!!  พรึ่บบบบ!!!

" อ๊ะๆๆ..อิ๊..อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊าาา!!! " ร่างบางปลดปล่อยออกมาจนเลอะหน้าท้องของร่างสูงและของตนเอง ร่างบางหอบหายใจอย่างเหนื่อยล้าา

สวบบบ!!!

" อ๊ะ...จะ...จองกุกพะ..พอ...แล้ว..อ๊าา~~ " ร่างบางพักหายใจไม่ถึงนาที ร่างสูงก็เริ่มต่อยกที่สอง

" มินมะ..อ๊าา...ไม่ไหวแล้ว..นะ..อ๊ะๆๆ "

" มินนอนอยู่เฉยๆก็พอครับ...ที่เหลือ...กุกจัดการเอง "

" อ๊ะๆๆ..อื้มมม...เสียวจัง..อ๊าาา~~~ "

หลังจากนั้นทั้งคู่ก็บรรเลงกิจกรรมใต้ร่มผ้าตลอดทั้งคืน

..........................................................................................................................